We hebben de afgelopen maanden uitgebreid over Boeing geschreven, waarbij we veronderstelden dat de laatste ontwikkelingen niet de laatste zouden zijn. Denk maar aan het artikel Boeing: MAXimale vertraging, dat de merkwaardige en relatieve weerstand van het aandeel beschreef, of recenter nog Boeing: geprogrammeerde verstikking, dat herinnerde aan het feit dat hyperkapitalistische activiteiten vaak problemen ondervinden wanneer het management niet meer voldoet.

Sindsdien hebben we te maken met een sociaal conflict met werknemers die hun rechtmatige deel opeisen nadat de fabrikant de afgelopen tien jaar 45 miljard USD aan contanten heeft besteed aan aandeleninkoop, een bedrag dat duidelijk beter had kunnen worden besteed aan industriële middelen en kwaliteitscontrole.

Het sociale conflict verergert de opgelopen vertragingen in de leveringen aan klanten. In de commerciële divisie kon Boeing in negen maanden slechts 291 toestellen afleveren. Als de groep in het vierde kwartaal evenveel vliegtuigen levert als in het derde, zal het jaar eindigen met ongeveer 410 leveringen, tegenover 528 in 2023. Dat is de helft minder dan de 806 in 2018, het beste jaar in zijn geschiedenis tot nu toe. Tegelijkertijd blijft het bedrijf geld verliezen in zijn defensietak, vanwege kostenoverschrijdingen op enkele grote programma's.

Deze schokken verergeren natuurlijk de moeilijkheden van de groep, door de instroom en circulatie van liquiditeiten te bemoeilijken. Dit kan vragen oproepen over de gevolgen van de verslechtering van de balans, wat ons inspireerde tot deze agressieve titel.

Logische vervolgstap, S&P Global Ratings heeft gisterenavond de kredietwaardigheid van Boeing onder toezicht geplaatst met negatieve implicaties. Aangezien de groep een "BBB-" rating heeft, de laagste onder de beleggingsratings, zou een verlaging de schuld automatisch in de speculatieve categorie plaatsen, wat de financieringskosten zou verhogen en Boeing zou uitsluiten van sommige kredietverstrekkers die alleen zaken willen doen met zgn. investment grade partijen.

S&P denkt dat de lopende staking een uitstroom van kasmiddelen van ongeveer 10 miljard USD in 2024 zou kunnen veroorzaken, deels door de accumulatie van werkkapitaalbehoeften om het herstel te ondersteunen en deels door de kosten die verband houden met de staking. Een harde sociale strijd die in ieder geval verschillende doelstellingen in gevaar brengt, waaronder de verhoging van de maandelijkse productie van de B737MAX tot 38 vliegtuigen tegen het einde van het jaar en de terugkeer naar een positieve vrije kasstroom volgend jaar.

Raadpleeg hier de financiën van Boeing. De schuld van de groep is geëxplodeerd terwijl de ebitda-marge is verslechterd

Als gevolg daarvan is het waarschijnlijk dat Boeing fondsen zal moeten werven om te voorkomen dat de al gespannen ratio's verder verslechteren. S&P denkt dat de groep een kapitaalverhoging zou kunnen lanceren. Reuters meldde gisterenavond geruchten over een aandelenemissie of converteerbare obligaties die momenteel worden overwogen. Deze zou kunnen oplopen tot 10 miljard USD (bij een huidige marktkapitalisatie van 95 miljard USD).

Boeing is te groot en te strategisch om de Amerikaanse autoriteiten onverschillig te laten. Dit verklaart gedeeltelijk een beperkte beursdegradatie ondanks resultaat-ratio's ten opzichte van de schuld die elke normaal functionerende belegger zouden doen vluchten. Ondanks de tegenslagen heeft de naam Boeing nog steeds waarde en er is weinig twijfel dat een kapitaalverhoging een publiek zal vinden, of dat de kredietmarkt een obligatie-uitgifte gunstig zal ontvangen. Washington kan ook op een minder directe manier handelen, bijvoorbeeld door een groot defensiecontract vrij te geven. "Een bestelling van de Amerikaanse overheid is een zeer goed onderpand om kredietinvesteerders te overtuigen", benadrukt een goede kenner van de sector.

De mogelijkheid om fondsen te werven tegen de stroom in betekent echter niet dat Boeing een goede zaak is voor de aandeelhouders. Zonder zelfs maar te spreken over verwatering, zal de groep grote industriële problemen moeten oplossen en zijn vermogen moeten bewijzen om weer mee te spelen in de burgerluchtvaart met innovatieve en performante modellen. Dat zal geen geringe uitdaging zijn.