BeiGene, Ltd. heeft aangekondigd dat de China National Medical Products Administration (NMPA) goedkeuring heeft verleend voor haar anti-PD-1 antilichaam tislelizumab voor de eerstelijnsbehandeling van patiënten met gevorderde niet-squameuze niet-kleincellige longkanker (NSCLC) en voorwaardelijke goedkeuring voor de behandeling van patiënten met hepatocellulair carcinoom (HCC) die eerder zijn behandeld met ten minste één systemische therapie. NMPA-goedkeuring bij eerstelijns gevorderd niet-squameus NSCLC: De goedkeuring van tislelizumab voor de eerstelijnsbehandeling van patiënten met gevorderd niet-squameus NSCLC werd ondersteund door klinische resultaten van een fase 3-studie (NCT03663205) van tislelizumab in combinatie met pemetrexed en platina-chemotherapie (hetzij carboplatine of cisplatine) bij patiënten met stadium IIIB of stadium IV niet-squameus NSCLC, vergeleken met pemetrexed en platina alleen. In totaal zijn 334 patiënten in China in de studie opgenomen, die 2:1 gerandomiseerd zijn naar ofwel de tislelizumab en chemotherapie-arm ofwel de chemotherapie-arm.

Zoals aangekondigd in april 2020, voldeed de proef aan het primaire eindpunt van statistisch significante verbetering van de progressievrije overleving (PFS), zoals beoordeeld door de onafhankelijke beoordelingscommissie (IRC), in de vooraf geplande tussentijdse analyse. Het veiligheidsprofiel van tislelizumab in combinatie met chemotherapie was consistent met de bekende risico's van elke studiebehandeling, en er werden geen nieuwe veiligheidssignalen vastgesteld. De resultaten van de tussentijdse analyse van de proef zijn in september 2020 gepresenteerd op het Virtueel Congres 2020 van de European Society for Medical Oncology (ESMO).

NMPA-goedkeuring in tweede- of derdelijns HCC: De voorwaardelijke NMPA-goedkeuring van tislelizumab bij patiënten met HCC die ten minste één systemische therapie hebben gekregen, is gebaseerd op klinische resultaten van een single-arm, open-label, multicenter, wereldwijde pivotale fase 2-studie (NCT03419897) die is uitgevoerd bij 249 patiënten uit acht landen en regio's in Azië en Europa, waaronder 138 patiënten (55,4%) die één lijn eerdere systemische therapie kregen en 111 patiënten (44,6%) die ten minste twee lijnen eerdere therapieën kregen. Van alle in de proef ingeschreven patiënten was de mediane leeftijd 62 jaar en 63,9% van de patiënten had een voorgeschiedenis van virale hepatitis, waarbij hepatitis B de meerderheid uitmaakte (51,4%), gevolgd door hepatitis C (14,5%). Met een mediane follow-up tijd van 12,4 maanden was het objectieve responspercentage (ORR) zoals beoordeeld door het IRC volgens RECIST v1.1 13,3% (95% CI: 9,3, 18,1), waaronder drie complete responsen (CR's); het ziektecontrolepercentage (DCR) was 53.0% (95% CI: 46,6, 59,3); onder de patiënten die een CR of partiële respons (PR) bereikten, behielden 90,4% (95% CI: 73,1, 96,8) en 79,2% (95% CI: 59,3, 90,2) van hen een respons na respectievelijk zes en twaalf maanden.

De mediane overall survival (OS) was 13,2 maanden (95% CI: 10,8, 15,0) en de PFS was 2,7 maanden (95% CI: 1,4, 2,8). Het veiligheidsprofiel van tislelizumab als monotherapie in het etiket in China was gebaseerd op 1.183 patiënten die tislelizumab als monotherapie kregen in vijf klinische onderzoeken, waaronder het spilonderzoek in fase 2 in HCC. De meest voorkomende bijwerkingen (=10%) waren aspartaat aminotransferase (AST) verhoogd, alanine aminotransferase (ALT) verhoogd, huiduitslag, en vermoeidheid.

Graad =3 bijwerkingen traden op bij 17,3% van de patiënten, waarbij de meest voorkomende (=1%) waren AST verhoogd, ALT verhoogd, gamma-glutamyltransferase verhoogd, anemie, pneumonitis, en longinfectie. Voor tislelizumab als monotherapie waren de meest voorkomende immuungemedieerde bijwerkingen immuungemedieerde pneumonitis, diarree en colitis, hepatitis, nefritis, endocrinopathieën (hypothyreoïdie, hyperthyreoïdie, thyreoïditis, bijnierschorsinsufficiëntie, en hyperglycemie en diabetes mellitus type 1), huidbijwerkingen, pancreatitis, myocarditis, en myositis.