Bayer kondigde de start aan van de dosering in een Fase I eerste klinische studie bij mensen met 225Ac-PSMA-Trillium (BAY 3563254), een nieuwe generatie gerichte alfatherapie. De onderzoekskandidaat, gelabeld met actinium-225 en bestaande uit een nieuw PSMA (prostaat-specifiek membraanantigeen) -gericht klein molecuul met een aangepast albumine-bindend gedeelte, is ontworpen om mogelijk de therapeutische werkzaamheid te verbeteren en bijwerkingen in normale organen zoals speekselklieren te verminderen. De dosis-escalatiestudie (NCT06217822) zal de veiligheid, verdraagbaarheid en werkzaamheid van 225Ac-PSMA-Trillium evalueren bij patiënten met gevorderde gemetastaseerde castratieresistente prostaatkanker (mCRPC).

Prostaatkanker is de op één na meest gediagnosticeerde vorm van kanker bij mannen1 en een belangrijk aandachtsgebied van Bayer. Ondanks de aanzienlijke vooruitgang in de afgelopen tien jaar blijft mCRPC een dodelijke ziekte met een mediane overleving van ongeveer 31 maanden.2 Bayer blijft zich inzetten om medische innovaties te bevorderen voor patiënten in alle stadia van prostaatkanker. In april introduceerde Bayer 225Ac-PSMA-Trillium tijdens de sessie New Drugs on the Horizon op de jaarlijkse bijeenkomst van de AACR (American Association of Cancer Research).3 Samen met preklinische in vitro en in vivo karakterisering werden de resultaten gepresenteerd van een fase 0 klinische beeldvormings- en dosimetriestudie, uitgevoerd bij deelnemers met prostaatkanker.

Gerichte alfatherapie is een opkomende klasse van radionuclidetherapie die kan worden gebruikt tegen een verscheidenheid aan tumoren. Het is ontworpen om de straling van alfadeeltjes rechtstreeks naar de tumor in het lichaam te brengen, ofwel via de botzoekende eigenschap (radium-223) of door alfaradionucliden, zoals actinium-225, te combineren met specifieke doelgroepen. Deze gelokaliseerde toediening van de radioactieve lading induceert moeilijk te repareren dubbelstrengs DNA-breuken in tumorcellen; schade die celcyclusstilstand of celdood kan veroorzaken.

Tegelijkertijd is er, omdat de energie niet ver reist, een potentieel voor minder schade aan nabijgelegen normale weefsels.