Blauw wolfraam dat knipoogt van de wanden van verlaten mijnschachten, in een stadje dat betere tijden heeft gekend, zou een katalysator kunnen zijn voor de poging van Zuid-Korea om China's dominantie op het gebied van kritieke mineralen te doorbreken en aanspraak te maken op de grondstoffen van de toekomst.

De mijn in Sangdong, 180 km ten zuidoosten van Seoel, wordt uit de dood herrezen om het zeldzame metaal te delven dat in het digitale tijdperk een nieuwe waarde heeft gevonden in technologieën gaande van telefoons en chips tot elektrische voertuigen en raketten.

"Waarom het nu na 30 jaar heropenen? Omdat het soevereiniteit over natuurlijke hulpbronnen betekent," zei Lee Dong-seob, vice-president van mijneigenaar Almonty Korea Tungsten Corp.

"Hulpbronnen zijn wapens en strategische activa geworden."

Sangdong is een van de minstens 30 kritieke mineraalmijnen of verwerkingsfabrieken in de wereld die de laatste vier jaar buiten China zijn opgestart of heropend, volgens een overzicht van Reuters van door regeringen en bedrijven aangekondigde projecten. Daartoe behoren projecten voor de ontwikkeling van lithium in Australië, zeldzame aardmetalen in de Verenigde Staten en wolfraam in Groot-Brittannië.

De omvang van de plannen illustreert de druk die door landen over de hele wereld wordt gevoeld om de bevoorrading veilig te stellen van kritische mineralen die als essentieel worden beschouwd voor de overgang naar groene energie, van lithium in EV-batterijen tot magnesium in laptops en neodymium dat in windturbines wordt gevonden.

De totale vraag naar dergelijke zeldzame mineralen zal naar verwachting verviervoudigen tegen 2040, aldus het Internationaal Energieagentschap vorig jaar. Voor de mineralen die in elektrische voertuigen en batterijopslag worden gebruikt, zal de vraag naar verwachting 30-voudig toenemen, voegde het Agentschap eraan toe.

Veel landen beschouwen hun mineralenbezit als een zaak van nationale veiligheid, omdat China de ontginning, verwerking of raffinage van veel van deze hulpbronnen controleert.

De Aziatische grootmacht is de grootste leverancier van kritieke mineralen aan de Verenigde Staten en Europa, volgens een studie van het China Geological Survey uit 2019. Van de 35 mineralen die de Verenigde Staten als kritisch hebben geclassificeerd, is China de grootste leverancier van 13, waaronder zeldzame aardelementen die essentieel zijn voor schone energietechnologieën, zo bleek uit de studie. China is de grootste bron van 21 belangrijke mineralen voor de Europese Unie, zoals antimoon dat in batterijen wordt gebruikt, aldus de studie.

"In het restaurant voor kritieke grondstoffen zit China zijn toetje te eten, en de rest van de wereld zit in de taxi het menu te lezen," zei Julian Kettle, senior vice-president voor metalen en mijnbouw bij adviesbureau Wood MacKenzie.

"MOETEN EEN PLAN B HEBBEN

De inzet is bijzonder hoog voor Zuid-Korea, de thuisbasis van grote chipfabrikanten zoals Samsung Electronics. Het land is 's werelds grootste verbruiker van wolfraam per hoofd van de bevolking en is voor 95% van zijn invoer van het metaal, dat gewaardeerd wordt om zijn ongeëvenaarde sterkte en zijn hittebestendigheid, afhankelijk van China.

China controleert meer dan 80% van de wereldbevoorrading van wolfraam, volgens de CRU Group, in Londen gevestigde grondstoffenanalisten.

De mijn in Sangdong, een eens bruisende stad met 30.000 inwoners waar er nu nog maar 1.000 wonen, bezit een van de grootste wolfraamvoorraden ter wereld en zou 10% van de wereldvoorraad kunnen produceren als hij volgend jaar opengaat, aldus de eigenaar.

Lewis Black, CEO van Almonty Korea's in Canada gevestigde moedermaatschappij Almonty Industries, vertelde aan Reuters dat het van plan was ongeveer de helft van de verwerkte productie van de operatie aan de binnenlandse markt in Zuid-Korea aan te bieden, als alternatief voor de Chinese aanvoer.

"Het is gemakkelijk om van China te kopen en China is de grootste handelspartner van Zuid-Korea, maar zij weten dat zij te afhankelijk zijn," zei Black. "Je moet nu een plan B hebben."

Het wolfraam van Sangdong, ontdekt in 1916 tijdens het Japanse koloniale tijdperk, was ooit een ruggengraat van de Zuid-Koreaanse economie, goed voor 70% van de exportinkomsten van het land in de jaren 1960, toen het grotendeels gebruikt werd in gereedschap voor het snijden van metaal.

De mijn werd in 1994 gesloten wegens de goedkopere aanvoer van het mineraal uit China, waardoor hij commercieel niet meer levensvatbaar was, maar nu wedt Almonty dat de vraag, en de prijzen, zullen blijven stijgen onder invloed van de digitale en groene revoluties, en een groeiende wens van landen om hun aanvoerbronnen te diversifiëren.

De Europese prijzen van 88,5% minimum parawolframaat - de belangrijkste grondstof voor wolframproducten - worden verhandeld rond $346 per ton, meer dan 25% meer dan een jaar geleden en dicht bij hun hoogste niveau in vijf jaar, volgens prijsagentschap Asian Metal.

De Sangdong mijn wordt gemoderniseerd, waarbij ondergronds enorme tunnels worden gegraven, terwijl ook begonnen is met de bouw van een fabriek waar wolfraam wordt gebroken en gemalen.

"Wij moeten dit soort mijnen blijven exploiteren, zodat nieuwe technologieën aan de volgende generaties kunnen worden doorgegeven," zei Kang Dong-hoon, een manager in Sangdong, waar een bord "Trots van Korea" op een muur van het mijnkantoor hangt.

"Wij zijn al 30 jaar de weg kwijt in de mijnindustrie. Als wij deze kans verliezen, dan komt er geen meer."

Almonty Industries heeft een 15-jarige overeenkomst gesloten om wolfraam te verkopen aan het in Pennsylvania gevestigde Global Tungsten & Powders, een leverancier aan het Amerikaanse leger, dat het metaal op verschillende manieren gebruikt in artilleriegranaatpunten, raketten en satellietantennes.

Toch zijn er geen garanties voor succes op lange termijn voor de mijngroep, die ongeveer 100 miljoen dollar investeert in het Sangdong project. Dergelijke ondernemingen kunnen het nog steeds moeilijk hebben om met China te concurreren en sommige deskundigen uit de industrie vrezen dat de ontwikkelde landen zich niet zullen houden aan hun beloften om de toeleveringsketens voor kritieke mineralen te diversifiëren.

DIPLOMATIE VAN DE TOELEVERINGSKETEN

Seoel heeft een Taskforce Economische Veiligheid Sleutelpunten opgericht na een bevoorradingscrisis in november jl. toen Peking de uitvoer van ureumoplossing, die veel Zuid-Koreaanse dieselvoertuigen wettelijk moeten gebruiken om de uitstoot te verminderen, aan banden legde. Bijna 97% van Zuid-Korea's ureum kwam toen uit China en tekorten veroorzaakten paniekaankopen bij tankstations in het hele land.

De Koreaanse Mine Rehabilitation and Resources Corporation , een overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor de veiligheid van de nationale hulpbronnen, vertelde Reuters dat zij zich ertoe verbonden had ongeveer 37% van de tunnelbouwkosten van Sangdong te subsidiëren en dat zij verdere steun zou overwegen om eventuele milieuschade te beperken.

De nieuwe president Yoon Seok-yeol beloofde in januari de afhankelijkheid van "een bepaald land" voor mineralen te verminderen, en kondigde vorige maand een nieuwe hulpbronnenstrategie aan die de regering in staat zal stellen informatie over voorraden te delen met de particuliere sector.

Zuid-Korea staat niet alleen.

De Verenigde Staten, de Europese Unie en Japan hebben de afgelopen twee jaar allemaal nationale strategieën voor de bevoorrading met kritieke mineralen gelanceerd of geactualiseerd, en daarbij brede plannen ontvouwd om te investeren in meer gediversifieerde aanvoerlijnen om hun afhankelijkheid van China te verminderen.

Ook diplomatieke missies zijn zich gaan bezighouden met de bevoorradingsketens voor mineralen.

Vorig jaar hebben Canada en de Europese Unie een strategisch partnerschap voor grondstoffen opgezet om de afhankelijkheid van China te verminderen, terwijl Zuid-Korea onlangs samenwerkingsovereenkomsten met Australië en Indonesië heeft ondertekend over de toeleveringsketens voor mineralen.

"Supply-chain diplomacy zal de komende jaren door veel regeringen prioriteit krijgen, aangezien de toegang tot kritieke grondstoffen voor de groene en digitale overgang een topprioriteit is geworden," zei Henning Gloystein, directeur energie en klimaatbronnen bij het adviesbureau Eurasia Group.

In november heeft China's hoogste economische planner gezegd dat het de exploratie van strategische minerale hulpbronnen, waaronder zeldzame aardmetalen, wolfraam en koper, zal opvoeren. MILIEU OPPOSITIE Er is wereldwijd een investering van $200 miljard in extra mijnbouw- en smelterijcapaciteit nodig om tegen 2030 aan de kritieke vraag naar mineralen te voldoen, 10 maal zoveel als nu wordt toegezegd, zei Kettle.

Toch hebben projecten te kampen gehad met verzet van gemeenschappen die geen mijn of smelterij in de buurt van hun huizen willen.

In januari bijvoorbeeld heeft Servië onder druk van milieuactivisten de lithium-exploratievergunning van Rio Tinto ingetrokken, terwijl de regering van de Amerikaanse president Joe Biden twee vergunningen voor de koper- en nikkelmijnen van Antofagasta in Minnesota heeft geannuleerd.

In Sangdong betwijfelen sommige bewoners of de mijn hun leven zal verbeteren.

"Velen van ons in dit stadje geloofden niet dat de mijn echt terug zou komen," zei Kim Kwang-gil, 75, die tientallen jaren leefde van het wolfraam dat hij uit een beek haalde die van de mijn afstroomde toen die nog in bedrijf was.

"De mijn heeft niet meer zoveel mensen nodig als vroeger, want alles wordt door machines gedaan."