Jerome Powell opende afgelopen woensdag de dans door, zoals verwacht, de rentetarieven ongewijzigd te laten. Zoals al vaker in deze rubriek is vermeld, rechtvaardigen de aanhoudend hoge inflatie, die ruim boven de doelstellingen van de Fed ligt, en een nog steeds robuuste economie geen verdere monetaire versoepeling, ongeacht de wensen van de nieuw verkozen president, Donald Trump. In Europa is de situatie daarentegen radicaal anders. De inflatie is sterk gedaald door een economie die, om Christine Lagarde te parafraseren, "tegenwind" ondervindt. Bovendien kampen twee van de belangrijkste motoren van de Europese groei, Frankrijk en Duitsland, met politieke instabiliteit die niet bevorderlijk is voor het zakenleven. Eind februari vinden er federale verkiezingen plaats voor de 630 zitjes in de Bundestag, het Duitse federale parlement. Terwijl de Europeanen afwachten welke douaneheffingen hen zal treffen vanuit de Verenigde Staten, blijven de obligatierendementen moeite hebben om te dalen.

Bron: Bloomberg

De onderstaande grafiek toont de maandelijkse ontwikkeling van Duitse obligaties op 10 jaar. Zoals de Bollinger-banden suggereren, zitten deze in een stabilisatiefase, gekenmerkt door een vernauwing van de grenzen, tussen 2,83 % en 1,98 %. De RSI blijft ook positief boven de 52 %, terwijl het ontbreken van bearish divergenties niet pleit voor een sterke ontspanning in de komende maanden.

Echter, als we naar de structuur van het Amerikaanse schatkistpapier op 10 jaar kijken, zien wij het begin van een omkeerpatroon, bekend als een hoofd/schouder-formatie. Hiervoor moet de steun van 4,50 % doorbroken worden bij sluiting. Dat zou de aandelenmarkten, die wel een opkikker kunnen gebruiken na de invoering van hogere douanerechten door Donald Trump, wat munitie kunnen geven.