Aan het getouwtrek in de wonderlijke wereld van Walt Disney is dus een einde gekomen. Aan de ene kant stond het merendeel van de aandeelhouders, oftewel de huidige directeuren, gesteund door enkele adviesbureaus voor aandeelhouders, waaronder Glass Lewis, en door BlackRock en T. Rowe Price, de grootste aandeelhouders van het concern met respectievelijk 4,2 % en 0,5 %, evenals Norges Bank Investment Management. Zij pleitten (in grote lijnen) voor een status quo en voor hun eigen herverkiezing in de raad. Zij worden geleid door Bob Iger.

Tegenover hen staat Nelson Peltz, activistisch investeerder en hoofd van Trian Fund Management, in het bezit van 1,8 % van de uitstaande aandelen, die graag samen met voormalig Disney CFO Jay Rasulo toetreedt tot de raad, ten koste van twee huidige leden (Maria Elena Lagomasino en Michael Froman).

Peltz heeft een appeltje te schillen: hij betreurt Igers talrijke contractverlengingen aan het roer en het feit dat er geen geloofwaardige opvolger is voorgesteld of gevonden. Ook is hij van mening dat de prestaties van Disney (en zijn aandelenprijs) ondermaats zijn, zeker in vergelijking met zijn concurrenten. Niet verrassend legt hij de schuld bij Iger, die sinds 2005 met tussenpozen aan het roer staat, hoewel hij achter de grote overnames zit die het huidige Disney vorm hebben gegeven, inclusief Pixar en Marvel.

Hij krijgt steun van Neuberger Berman (0,1% van de aandelen), California Public Employees' Retirement System - of Calpers – (0,36 %), die pleiten voor een frisse blik, en tot op zekere hoogte van het invloedrijke adviesbureau Institutional Shareholder Services, dat de diplomaat speelt (of de ezel tussen twee stoelen), en zowel Peltz als de voormalige directeuren prijst.

In de derde rij heeft activistisch investeerder Blackwells Capital van de situatie gebruikgemaakt om zijn eigen pionnen naar voren te schuiven: drie van zijn kandidaten. Het bedrijf vuurt scherpe kritiek af op Peltz, met het argument dat Trians campagne enkel gedreven wordt door vijandigheid tegenover Iger en een verlangen om de recente successen van de groep op te eisen.

Game of Thrones

Wekenlang hebben alle drie de partijen steun verzameld, strategieën bedacht, de tekortkomingen van de tegenstanders onder vuur genomen en geprobeerd zoveel mogelijk zieltjes te winnen.

Bij het moederbedrijf lag de focus van Igers kamp op het gebrek aan ervaring van Peltz in de entertainmentsector, het diep snijden in de groepsuitgaven om de meest hebzuchtigen de mond te snoeren, en het massaal investeren in videogames en themaparken. Er werden snel grote initiatieven in gang gezet op het gebied van sportstreaming en er werd methodisch gereageerd op alle kritiek van Peltz, in het bijzonder bij de televisienetwerken. Ook wist het de steun te krijgen van enkele grote namen: George Lucas (Star Wars), Jamie Dimon (JPMorgan), en de lijst gaat verder.

Gisteren werd de jaarlijkse algemene vergadering van de gigant gehouden, in een sfeer die men zich kan voorstellen ver verwijderd van de goedmoedige geest die Disney propageert. Iger won. Hij behoudt het roer en beroemt zich op hernieuwde steun.

Maar: nu is er een grote barst in het kasteel van de prinses. Peltz won immers met 31 % van de stemmen. Dat is geen geringe prestatie en betekent dat in de toekomst Igers beslissingen onder een vergrootglas zullen liggen, de geringste misstap moeilijker te vergeven zal zijn, en de kwestie van zijn opvolging spoedig zal moeten worden aangepakt.

Tekening door Amandine Victor