Bashagha kwam vannacht Tripoli binnen na twee maanden van patstelling tussen de rivaliserende Libische regeringen, maar trok zich uren later terug toen gevechten de hoofdstad op zijn grondvesten deden schudden, zei zijn bureau.

De crisis dreigt Libië, na twee jaar van betrekkelijke vrede, weer in een langdurige strijd te storten, of het land weer op te delen tussen de in het oosten gesteunde regering van Bashagha en een regering in Tripoli onder Abdulhamid al-Dbeibah.

De politieke impasse heeft reeds geleid tot een gedeeltelijke blokkade van de Libische aardoliefaciliteiten, waardoor de belangrijkste bron van buitenlandse inkomsten met de helft is verminderd. De diplomatie om de crisis op te lossen of de basis te leggen voor nieuwe verkiezingen vordert langzaam.

Het geluid van zware wapens en automatisch geweervuur schalde dinsdagmorgen over de hoofdstad, terwijl de scholen werden afgelast en het normaal drukke verkeer in de spits schaars was.

Na het vertrek van Bashagha ging het sporadisch schieten door, waardoor de vrees ontstond dat de factieoorlog ondanks zijn terugtocht zou voortduren.

"Ik denk niet dat alles weer koel, statisch en ontspannen zal worden," zei Libië-kenner Jalel Harchaoui, en hij voegde eraan toe dat Dbeibah zou kunnen blijven vechten om te proberen de aan Bashagha geallieerde facties uit de hoofdstad te verdrijven.

In de centrale gebieden, weg van de gevechten aan de noordoostelijke kant van Tripoli, was er echter weinig te merken van militaire activiteit, terwijl de regering van Dbeibah nog steeds de touwtjes in handen lijkt te hebben.

Nu geen van beide partijen blijkbaar in staat is een beslissend militair voordeel te behalen in het hele land, lijkt Libië zich nu op te maken voor een langere periode van impasse, waarbij Dbeibah zich stevig in Tripoli heeft verschanst en zijn vijanden niet in staat zijn dat in te nemen.

Dat kan de sluiting van belangrijke oliefaciliteiten door troepen in het oosten van Libië, die banden hebben met commandant Khalifa Haftar, die Bashagha steunt, verlengen, of tot botsingen die tot buiten de hoofdstad escaleren.

DEADLOCK

Libië kent weinig veiligheid sinds de door de NAVO gesteunde opstand van 2011 die Muammar Kadhafi verdreef, en het land splitste zich in 2014 tussen rivaliserende oostelijke en westelijke facties vóór een wapenstilstand in 2020 die het onder de breekbare eenheidsregering van Dbeibah bracht.

Een plan om in december verkiezingen te houden mislukte wegens onenigheid tussen de belangrijkste facties en prominente kandidaten over de regels en het parlement, dat tijdens de oorlog de kant van het oosten had gekozen, ging over tot de benoeming van een nieuwe regering.

De eerste minister van de eenheidsregering, Dbeibah, verwierp de stappen van het parlement en zei dat zijn regering nog steeds geldig was en dat hij de macht pas na verkiezingen zou overdragen.

Bashagha, een voormalige minister van Binnenlandse Zaken die evenals Dbeibah uit de machtige kuststad Misrata komt, heeft herhaaldelijk gezegd dat hij Tripoli zonder geweld zou binnenvallen. Zijn vorige pogingen daartoe eindigden met zijn konvooi dat door rivaliserende facties werd tegengehouden.

Vorige week zei het parlement dat de regering van Bashagha voorlopig vanuit Sirte kon werken, een centrale stad in de buurt van de bevroren frontlijn tussen oostelijke en westelijke facties.

De diplomatie heeft zich geconcentreerd op besprekingen tussen het parlement en een in Tripoli zetelend wetgevend orgaan om de basis te leggen voor een nieuwe poging om het conflict in Libië op te lossen door het houden van verkiezingen.