De ECB zal vrijdag het startschot geven voor deze herschikking om te voorkomen dat de financiële fragmentatie tussen de landen van de eurozone haar plan om de rente te verhogen in de weg staat - en volgende maand zal nog een extra regeling worden onthuld.

De centrale bank heeft de 19 landen van de eurozone in drie groepen verdeeld - donors, ontvangers en neutralen - op basis van de omvang en de snelheid van de stijging van hun obligatiespreads in de afgelopen weken, volgens gesprekken met een half dozijn mensen op het jaarlijkse forum van de ECB in Sintra, Portugal. De spreads worden afgezet tegen de Duitse obligaties, die als de-facto benchmark dienen voor de zone van de eenheidsmunt.

De ECB zal een deel van het geld van vervallende obligaties die zij van "donorlanden" heeft gekocht in het kader van haar noodaankoopprogramma voor pandemieën, naar de ontvangers sluizen, waarbij neutralen als buffer zullen fungeren, aldus de bronnen.

De lijsten, die maandelijks zullen worden herzien, weerspiegelen de verdeling tussen perifere en kernlanden die is ontstaan ten tijde van de eerste schuldencrisis van de eurozone, tien jaar geleden.

Tot de begunstigden behoren een handvol landen die door de investeerders als riskanter worden beschouwd vanwege hun hoge overheidsschuld of magere groei, zoals Italië, Griekenland, Spanje en Portugal, aldus de bronnen.

De lijst was aanvankelijk langer voordat de Raad van Bestuur hem heeft ingekort.

De donorgroep bestaat uit ongeveer een half dozijn zogenaamde kernlanden die als veiliger worden beschouwd en omvat Duitsland, Frankrijk en Nederland, aldus de bronnen.

Een woordvoerder van de ECB weigerde commentaar te geven voor dit verhaal.

Hoewel de aflossingen in juli en augustus aanzienlijk zijn, weet de ECB dat alleen herbeleggen van de opbrengst niet genoeg zal zijn om de beleggers te kalmeren.

Daarom heeft zij het werk aan een nieuw instrument bespoedigd, dat haar in staat zal stellen nieuwe aankopen te doen waar dat nodig is, als een land aan bepaalde voorwaarden voldoet.

Dit kan worden vastgesteld door de Europese Commissie, op basis van haar begrotingsregels of economische aanbevelingen, of door de ECB zelf via een schuldhoudbaarheidsbeoordeling, zoals zij een paar jaar geleden met Griekenland heeft gedaan, hebben bronnen aan Reuters verteld.

De eerste optie zou de ECB boven de strijd houden, maar haar afhankelijk maken van een andere instelling. De tweede optie zou de centrale bankiers meer zeggenschap geven, maar hen blootstellen aan beschuldigingen van inmenging in de politiek.

De ECB kan dan geld aan het banksysteem onttrekken om haar aankopen van obligaties te compenseren, waarschijnlijk via speciale veilingen waarbij banken gunstiger rentetarieven kunnen krijgen als zij geld bij de centrale bank parkeren.

De beleidsmakers moeten nog beslissen of zij de omvang van de regeling bekend zullen maken, omdat zij hopen dat alleen al de aankondiging ervan de markten zal stabiliseren en zij er misschien geen gebruik van hoeven te maken.