Beleggers werden deze week opgeschrikt door beleidsmakers van de Fed die volhielden dat de centrale bank door zou gaan met plannen om de rente dit jaar tot boven de 5% te verhogen, ondanks dat er steeds meer aanwijzingen komen dat de desinflatie heeft toegeslagen en de economie hapert.

De Fedsters hielden gewoon voet bij stuk.

Niemand lijkt nog een reden te zien om de collectieve indicatie van de beleidsvergadering van vorige maand te wijzigen, namelijk een 'eindrente' van de Fed rond 5,25% halverwege het jaar - vergeleken met de huidige doelstelling van 4,25-4,50%.

Vorige maand nog gingen 10 van de 19 leden van het beleidscomité van de Fed uit van nog eens 75 basispunten aan renteverhogingen, terwijl negen leden een vol procentpunt of meer voor extra verkrapping zagen. Uit de notulen van de vergadering bleek dat geen van hen verwachtte de rente dit jaar te verlagen.

Ook al neemt de groei van de consumenten- en producentenprijzen nu eindelijk af, de boodschap is dat de inflatie nog steeds ver boven de doelstelling van 2% ligt en dat de Amerikaanse arbeidsmarkten nog steeds veel te krap zijn om dat doel te bereiken.

Het probleem is dat de financiële markten hen nog steeds niet geloven.

De futures zien de Fed-rente nu pieken tot 4,88% voor halfjaar en een half punt verlaging in december. Kortom, de markten denken dat de Fed met de ogen zal knipperen zodra de recessie begint - bijna ongeacht de inflatieverwachtingen op dat moment.

Het verschil in perceptie is minder geworteld in de runen van de consumentenprijsgegevens dan in de machinaties van de banenmarkt, het tekort aan arbeidskrachten en de loononderhandelingen.

Lorrie Logan, hoofd van de Dallas Fed, die dit jaar voor het Fed-beleid stemt, vreesde deze week voor inflatie in de dienstensector door een "oververhitte" arbeidsmarkt. "Het belangrijkste risico dat ik zie is dat we te weinig verkrappen", zei Logan woensdag.

"De arbeidskosten blijven sneller groeien dan in overeenstemming is met 2% inflatie", zei Susan Collins van de Boston Fed op donderdag.

Voor veel Fed-watchers is de terugkeer van de Amerikaanse reële loongroei na een pijnlijke 18 maanden in het rood de kern van de zaak en kan deze uiteindelijk het Fed-traject bepalen, de kans op een 'zachte landing' voor de economie en de vooruitzichten van de markten voor dit jaar.

Brian Nick, hoofd beleggingsstrateeg bij de grote Amerikaanse vermogensbeheerder Nuveen, wijst erop dat de nominale loonstijging weliswaar afneemt, maar niet zo snel als de inflatie. Een jaarlijkse winstgroei van meer dan 4% zal door de centrale bank niet worden gezien als consistent met een inflatiedoelstelling van 2%, aldus Nick.

Hoewel de reële loongroei op jaarbasis nog steeds "lelijk" negatief lijkt, deels doordat de COVID-gerelateerde inkomenssteun vorig jaar is afgeschaft, is de groei van het reëel beschikbaar inkomen op jaarbasis over 6 maanden - waarbij maandelijkse percentages worden geëxtrapoleerd om te laten zien wat een tempo over 12 maanden zou zijn - al positief geworden.

"Dit is zo cruciaal," zei Nick, die zijn carrière begon bij de New York Fed. "Het zal de Fed aan de havikistische kant houden, maar het zal ook voorkomen dat de economie in een recessie terechtkomt."

Grafiek: Markten geloven de Fed niet https://fingfx.thomsonreuters.com/gfx/mkt/byprlrnmrpe/Two.PNG

Grafiek: Grafiek van Nuveen over reële loongroei in de VS die positief wordt https://fingfx.thomsonreuters.com/gfx/mkt/lbvggoylbvq/One.PNG

Grafiek: Grafiek van AXA over de reële loongroei in de VS https://fingfx.thomsonreuters.com/gfx/mkt/myvmogybwvr/One.PNG

PRIJS/LOON RACE

Nick zei dat hij nog vier Fed-renteverhogingen met kwartpunten ziet tot juni, waarvan de laatste bijzonder pijnlijk is voor risicovolle activa als de markt niet vindt dat het nodig is. En hij is het ermee eens dat de renteverlagingen pas in 2024 zullen beginnen.

"Over het geheel genomen is dat een vrij goede macro-uitkomst - maar niet zo'n geweldige marktuitkomst," zei hij, eraan toevoegend dat hij slechts een kans van één op drie zag op een recessie, maar neerwaartse bijstellingen van de bedrijfswinsten.

De Amerikaanse econoom Ryan Wang van HSBC ziet ook de mogelijkheid van een koppige Fed. Hoewel hij vasthoudt aan een prognose voor de eindrente tussen 4,75 en 5,00%, zegt hij dat "de risico's er sterk op gericht zijn dat de FOMC de eindrente uiteindelijk iets hoger vaststelt dan onze prognose".

"Zelfs als de kerninflatie in de komende maanden verder vertraagt, zullen sommige beleidsmakers van het FOMC waarschijnlijk bedenkingen hebben bij de duurzaamheid van deze vertraging zolang de arbeidsmarktvoorwaarden zeer krap blijven."

Het beeld dat de inflatie sneller daalt dan de loonstijging is niet helemaal de loon-prijsspiraal van de jaren zeventig waarvoor in de handboeken vaak wordt gewaarschuwd. Vicevoorzitter van de Fed Lael Brainard zei donderdag zelfs dat ze een dergelijk scenario uit de jaren zeventig niet zag aankomen.

Sterker nog, veel economen aan beide zijden van de Atlantische Oceaan hebben de afgelopen jaren betoogd dat alleen een loonstijging die boven de 40 jaar hoge inflatiecijfers uitkomt, een dergelijke spiraal riskeert. Alles wat minder is, is een recessieschok voor de reële lonen.

Vele anderen zeggen dat de aard van de huidige inflatie-irritatie eerder ligt in de prijsmarges van bedrijven dan in de arbeidsmarkten.

Maar terwijl de door energie en pandemie veroorzaakte inflatie scherp kan dalen, kan het veel langer duren voordat de loonstijgingen even snel terugvallen en dat verandert de monetaire beleidsberekening.

Op basis van drie maanden geannualiseerde weeklonen als zijn favoriete maatstaf voor de terugkeer van de reële inkomensgroei in de VS, zei AXA-hoofdeconoom Gilles Moec dat de veerkracht van de koopkracht de vertraging van de consumptie die nodig is voor een echt duurzame desinflatie, kan vertragen.

"Een prijs/loonrace is misschien een betere omschrijving van het probleem waar het om gaat", schreef hij.

"Centrale banken zullen niet kunnen stoppen voordat de totale vraag ernstig wordt aangetast en de arbeidsmarkt afkoelt", aldus Moec, die wijst op studies die aantonen dat er een omslagpunt is waarop huishoudens zich meer zorgen gaan maken over het behoud van hun baan dan over de kosten van levensonderhoud. "Het is onwaarschijnlijk dat we daar tegen het einde van het eerste kwartaal zijn. Dit wordt een veel ingewikkelder moment voor hen."

Grafiek: Reële lonen op jaarbasis, spaarquote, uitstaande kredieten https://www.reuters.com/graphics/USA-STOCKS/mopakjkdwpa/consumers.png

Grafiek: Amerikaanse inflatie https://www.reuters.com/graphics/USA-STOCKS/mopakjbjkpa/inflation.png

Grafiek: Amerikaanse werkloosheid https://www.reuters.com/graphics/USA-ECONOMY-JOBS/010011CJ4GM/us-unemployment.jpg

De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters.