Overladen met energie-inkomsten nadat de Russische invasie in Oekraïne de vraag naar zijn olie en gas de hoogte injoeg, geven de autoriteiten meer uit aan sociale uitkeringen en nemen zij een assertievere houding aan in het buitenland, waarbij zij zich afkeren van jaren van dalende welvaart en de politieke beroering van een massale protestbeweging.

President Abdulmadjid Tebboune heeft verhogingen van de lonen, pensioenen en werkloosheidsuitkeringen in de overheidssector aangekondigd, waarmee hij terugkeert naar een model van gulle sociale uitgaven waaraan de Algerijnen al lang gewend zijn.

De regering heeft ook een doortastender houding aangenomen ten opzichte van Europese landen die door de oorlog in Oekraïne afhankelijker zijn geworden van Noord-Afrikaans gas, zoals Spanje, waarmee zij reageert op de actievere pogingen van haar belangrijkste rivaal Marokko om hun steun te winnen in regionale kwesties.

"De regering staat niet meer onder sociale en politieke druk zoals in 2019 en 2020 het geval was," zei een adviseur die voor de regering werkt.

"Hirak (de massale protestbeweging) is voorbij. COVID-19 is onder controle en de inkomsten zijn gestegen."

Het contrast met het recente verleden is groot.

Vanaf 2019-20 schudden wekelijkse massaprotesten het establishment door elkaar, wat het leger ertoe bracht de oud-president Abdelaziz Bouteflika en andere prominenten uit het land te zetten.

Een scherpe daling van de energie-inkomsten en van de deviezenreserves na de instorting van de olieprijzen in 2014 had intussen scherpe bezuinigingen op de overheidsuitgaven afgedwongen, die tot nieuwe onrust dreigden te leiden.

De bezorgdheid werd nog verergerd door het feit dat de energiesector het liet afweten, met minimale investeringen in olie- en gasvelden, lagere exportvolumes en een vloedgolf van talent bij staatsbedrijf Sonatrach, dat de afgelopen decennia gemiddeld elke 20 maanden een nieuw hoofd had.

De stijging van de wereldprijzen voor olie en gas na de Russische invasie van 24 februari in Oekraïne heeft de situatie helpen stabiliseren, de staatskas gevuld en het vertrouwen gestimuleerd.

Analisten zeggen echter dat Algerije weinig keus heeft dan door te gaan met mogelijk moeilijke hervormingen om zijn economie te beschermen tegen toekomstige inzinkingen op de energiemarkt.

Tebboune heeft beloofd dat te zullen doen en heeft maatregelen genomen om de handel met sommige Afrikaanse landen te stimuleren, maar de pogingen van de regering om een van de meest gesloten economieën ter wereld open te stellen hebben tot nu toe weinig opgeleverd.

"Ja, de inkomsten zijn gestegen. Maar de economie heeft nog steeds hervormingen nodig om te kunnen presteren," zei een voormalige minister van de regering.

CLOUT

De energiecrisis in Europa heeft niet alleen de prijzen doen stijgen, maar ook de vraag naar gasleveringen die niet door de oorlog in Oekraïne worden getroffen, doen toenemen, waardoor Algerije meer invloed krijgt.

De Algerijnse leveringen zijn goed voor meer dan een kwart van de vraag naar gas in Spanje en Italië en Sonatrach is de op twee na grootste exporteur naar Europa, na Rusland en Noorwegen.

Sonatrach heeft gezegd dat de olie- en gasinkomsten dit jaar 50 miljard dollar zullen bedragen, tegen 34 miljard vorig jaar en 20 miljard in 2020, terwijl de officiële cijfers voorspellen dat de niet-olie-export de 7 miljard dollar zal overschrijden - een record.

Regels om buitenlandse betrokkenheid in de Algerijnse energiesector aan te moedigen hebben bijgedragen tot meer investeringen en de ontwikkeling van nieuwe projecten.

In juni kondigde Sonatrach een nieuwe ontdekking aan in zijn grootste gasveld, Hassi Rmel, waardoor 100 miljard-340 miljard kubieke meter gascondensaat aan de reserves wordt toegevoegd met een verwachte extra productie van 10 miljoen kubieke meter gas per dag vanaf november.

Een sterk uitgebreide gasleveringsovereenkomst met Italië kan intussen dienen als een herinnering aan de Europese staten over de voordelen van vriendschap met Algerije.

Spanje, dat afhankelijk is van Algerijns gas, is dit jaar overgestapt op steun aan Marokko inzake de Westelijke Sahara, een gebied dat Rabat als zijn eigen grondgebied beschouwt, maar waar Algerije een onafhankelijkheidsbeweging steunt.

Algerije trok daarop zijn ambassadeur terug en schrapte een deel van de handel. Hoewel het duidelijk heeft gemaakt dat het zich aan de voorwaarden van zijn gasleveringscontract zal houden, lijkt het weinig geneigd om gul te zijn bij de naderende geplande prijsbesprekingen.

"Ongetwijfeld heeft de gaskaart Algerije gediend. Het wordt het hof gemaakt, en er gaat geen dag voorbij zonder dat Europese landen contact opnemen met de autoriteiten om mogelijke verkopen te bespreken," aldus een gepensioneerde Algerijnse energiebeambte.

INKOMSTEN

Maar ondanks de extra diplomatieke invloed die het heeft gekregen door de grotere vraag naar energie, zal Algerije zich waarschijnlijk blijven concentreren op het maximaliseren van de inkomsten uit de gestegen prijzen om een bevolking te sussen die onrustig begon te worden.

"Ik ben blij dat ik 13.000 dinar per maand krijg," zei Mouna Belgacem, een 24-jarige afgestudeerde die tot de ongeveer een miljoen Algerijnen behoort die een werkloosheidsuitkering krijgen nadat zij drie jaar lang naar een baan hebben gezocht.

In een toespraak deze maand zei Tebboune: "Zolang er dit jaar extra inkomsten zijn, verbind ik mij ertoe de lonen en de werkloosheidsuitkeringen te verhogen", en voegde eraan toe dat Algerije worstelt om "de waardigheid te herstellen".

Verwacht wordt dat de staatsuitkeringen en de lonen volgend jaar zullen stijgen.

Of de gemakkelijkere financiering van een economisch model dat zwaar op de staat drukt en waarop Algerije decennia lang heeft vertrouwd, de hervormingen zal belemmeren die erop gericht zijn de werkgelegenheid en de welvaart via de particuliere sector te stimuleren, is niet duidelijk.

Op lange termijn moeten de autoriteiten weten dat de economische frustraties de onrust onder de bevolking kunnen aanwakkeren, ondanks een compromisloze veiligheidsaanpak.

De leiders van de massaprotestbeweging "Hirak" zijn herhaaldelijk gearresteerd sedert de demonstraties tijdens de pandemie zijn afgezwakt, zonder dat zij hun uiteindelijke doelstellingen hebben bereikt, namelijk een zuivering van de heersende elite en de terugtrekking van het leger uit de politiek.

Samir Belarbi, een prominente Hirak-figuur, is twee keer gearresteerd en heeft in de gevangenis gezeten wegens "schending van de territoriale integriteit" en "het verspreiden of in bezit hebben van publicaties die de nationale belangen schaden".

Hij zegt dat de beweging zal doorgaan.

"Wij moeten nu nieuwe wegen vinden om op vreedzame wijze te strijden voor vrije rechtspraak, vrije pers, een verantwoordelijke regering en transparantie," zei hij.